ICO چیست؟
ICO چیست و چطور می توان از آن استفاده کرد؟
عرضه اولیه کوین (ICO) به یکی از رویکردهای نوآورانه در دنیای ارزهای رمزنگاری شده به‌منظور جمع‌آوری سرمایه از طریق استفاده از توکن اشاره دارد. پروژه‌های تازه‌کار ارز دیجیتال که هنوز محصول، خدمات یا پلتفرم مبتنی بر بلاک‌چین خود را به طور کامل توسعه نداده‌اند، از این روش استفاده می‌کنند.
سرمایه‌ای که در رویداد عرضه اولیه کوین (ICO) جمع آوری می‌شود، معمولاً به صورت بیت کوین یا اتریوم دریافت می‌شود، اما ممکن است در برخی مواقع از ارز فیات به عنوان سرمایه استفاده شود. سرمایه گذاران به امید اینکه روزی این کوین و شرکت مربوطه به موفقیت دست پیدا خواهند کرد، در این پیشنهادات شرکت می‌کنند که نتیجه خوبی برای حامیان اولیه خواهد بود و سبب بازگشت سرمایه (ROI) می‌شود.
علی‌رغم اینکه IPO (عرضه عمومی اولیه) با ICO مقایسه می‌شود، اما این دو کاملاً متفاوت هستند و این بدان معناست که در عرضه اولیه کوین، سرمایه گذاران هیچ نوع مالکیت سهام یک شرکت را خریداری نمی‌کنند.
این رویداد غالباً به عنوان یک استراتژی برای استارت‌آپ‌هایی استفاده می‌شود که به دنبال جمع آوری سرمایه هستند و در مراحل اولیه توسعه قرار دارند که برای پیشبرد این پروژه به بودجه نیاز دارند.
بااین حال، تجربه این را داریم که بسیاری از ICOها توسط برخی نهادهای نامعتبر راه اندازی می‌شوند و پس از اینکه مقدار زیادی سرمایه جمع آوری کردند، بدون اینکه توسعه‌ای در پروژه انجام دهند، ناپدید می‌شوند. در این راستا، ضروری است که سرمایه گذاران قبل از سرمایه گذاری در پروژه، بررسی‌های لازم را انجام دهند و از معتبر بودن آن اطمینان حاصل کنند.
برای اینکه توکن یا کوین ارز دیجیتال قبل از عرضه در فروش عرضه ICO منتشر شود، راه‌های مختلفی وجود دارد و این در حالی است که برخی شرکت‌ها ترجیح می‌دهند بلاک چین خود را از پایه بسازند و کوین بومی خود را منتشر کنند.
جالب است بدانید که اکثر رویدادهای ICO که تا به الان برگزار شده‌اند در شبکه اتریوم و با پیروی از استاندارد توکن ERC-20 انجام شده‌اند. در اینجا یک مثال برای شما آورده‌ایم:
فرض کنید یک استارت آپ قراردادهای هوشمند را در شبکه اتریوم برای ایجاد رمز ارز خود به عنوان یک توکن ERC-20 مستقر کند. در چنین رویدادی، پروتکل ERC-20 قوانینی را تشریح می‌کند که باید هنگام صدور توکن دیجیتال در پلتفرم اتریوم رعایت شود و اینجاست که قرارداد هوشمند تضمین می‌کند که این قوانین به روشی قابل اعتماد و مستقل رعایت می‌شوند.
معمولاً اتریوم به عنوان محبوب‌ترین پلتفرم عرضه اولیه کوین (ICO) شناخته می‌شود، اما وجود دارند پلتفرم‌هایی دیگری که از ایجاد و صدور توکن‌های دیجیتالی پشتیبانی می‌کنند و سپس ICOها را ارائه می‌دهند. چند نمونه از این پلتفرم‌ها شامل Stellar، NEM، NEO، Komodo و Waves است.
بی شک، یکی از مؤثرترین روش‌ها برای افزایش سرمایه ریسک‌پذیر و تأمین مالی پروژه، فروش جمعی عرضه اولیه کوین است که این استراتژی این امکان را برای کسب و کارها فراهم می‌کند تا در مراحل اولیه خود از حمایت اولیه برخوردار شوند.
تاریخچه ICO
از آوریل 2018، سیستم عرضه اولیه کوین حدود 5 میلیارد دلار به دست آورد و تحلیلگران بازار ارز دیجیتال معتقدند که این پیشنهاد در نهایت می‌تواند به فضایی چند تریلیون دلاری تبدیل شود.
امروزه بازار رمز ارزها توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و عرضه اولیه کوین در بین تریدرهایی که به دنبال پول نقد سریع با مقررات اندک هستند، محبوب است.
برای پاسخ به سوالICO چیست باید چنین شروع کنیم که ICOها شکل دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که کسب و کارها از آنها استفاده می‌کنند و سرمایه گذاران می‌توانند در ازای سرمایه گذاری در یک کسب و کار، توکن‌های ارز دیجیتال منحصر به فردی دریافت کنند. عرضه اولیه کوین، ابزاری است برای تأمین نیازهای مالی یک شرکت از طریق ایجاد و فروش یک توکن دیجیتال که در نهایت منجر به توسعه و رشد آن توکن می‌شود.
این توکن معمولاً نقش یک ارز دیجیتال را بازی می‌کند که به سرمایه گذاران امکان دسترسی به ویژگی‌های خاصی از پروژه‌ای که توسط شرکت صادر کننده اجرا می‌شود، می‌دهد. این توکن‌ها کاملاً منحصر به فرد هستند؛ زیرا کمک زیادی به تأمین مالی پروژه‌های نرم‌افزاری منبع باز می‌کنند.
جالب است بدانید بزرگ‌ترین ICO تا به امروز توسط تلگرام، ارائه دهنده خدمات پیام رسان فوری، اجرا شد که طی یک عرضه اولیه کوین خصوصی توسط یک شرکت ثبت شده بریتانیایی توانست بیش از 1.7 میلیارد دلار جمع آوری کند.
وایت پیپر چیست و چه هدفی دارد؟
زمانی که یک شرکت استارت آپ ارز دیجیتال قصد جمع آوری سرمایه از طریق عرضه اولیه کوین یا ICOها را دارد، معمولاً برنامه‌های خود را در یک وایت پیپر ارائه می‌دهند تا اطلاعات مهمی را در اختیار سرمایه گذاران قرار دهد.
وایت پیپر می‌تواند حاوی اطلاعات زیر باشد:
پروژه پس از اتمام به چه اهدافی دست خواهد یافت؟
چه مقدار پول برای انجام و تکمیل این پروژه نیاز است؟
منتشر کنندگان چه تعداد توکن برای خود نگهداری می‌کنند؟
چه نوع رمز ارزی برای سرمایه گذاری پذیرفته می‌شود؟
مدت زمان کمپین ICO و اینکه چه کسی پشت پرده وایت پپیر است؟
معمولا وایت پپیر قبل از راه اندازی رمزارز توسط شرکت صادر کننده ICO آماده می‌شود. وایت پیپر به عنوان یکی از اصلی‌ترین اجزای ICOها است؛ زیرا سرمایه گذاران قبل از سرمایه گذاری درخواست پیش‌نویس وایت پیپر می‌کنند.
ICO ارز دیجیتال در مقابل IPO سهام
نظارت و کنترل، به عنوان اصلی‌ترین تفاوت بین عرضه اولیه کوین (ICO) و عرضه اولیه سهام (IPO) شناخته می‌شود. هر شرکتی که به دنبال صدور IPO باشد، باید یک سند قانونی به نام “Prospectus” ایجاد کند که این سند بیانگر یک اعلامیه قانونی برای انتشار سهام خود برای عموم است و باید استانداردهای مشخصی را رعایت کند.
در میان چیزهای دیگر، این سند باید شامل اطلاعات کلیدی در مورد شرکت و IPO آتی آن باشد تا به سرمایه گذاران بالقوه در تصمیم گیری آگاهانه کمک کند.
اما عرضه اولیه کوین (ICO) ها برعکس عمل می‌کنند و فقط در صورتی دارای الزامات مقرراتی هستند که به عنوان توکن‌های امنیتی به جای توکن‌های کاربردی صادر شوند. بااین‌حال؛ از آنجایی که اخیراً نظارت بر ارزهای دیجیتال توسعه یافته است، ارزیابی سرمایه گذاران و بررسی‌های لازم برای انجام آنها دشوارتر است.
اگر عرضه اولیه کوین را با عرضه اولیه سهام مقایسه کنیم، می‌بینیم که عرضه اولیه سهام از طریق فرایندهای دقیق تنظیم شده و توسط شرکت‌های حسابداری و بانک‌های سرمایه گذاری نظارت می‌شوند و این امر، اطلاعات و امنیت بیشتری در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهد.
نحوه عملکرد ICO چیست؟
عرضه اولیه کوین، یک فرایند پیچیده است که به دانش عمیق فناوری، امور مالی و قانون نیاز دارد و ایده اصلی آن، استفاده از سیستم‌های غیرمتمرکز فناوری بلاک چین است. استارت‌آپ‌ها می‌توانند از طریق مدل جذب سرمایه ICO و با صدور توکن‌ها در یک بلاک چین و در نهایت با توزیع توکن‌ها در ازای کمک مالی، سرمایه خود را افزایش دهند. این توکن‌ها در سراسر شبکه منتقل می‌شوند و در صرافی‌های ارزهای دیجیتال قابل معامله‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی از اعطای دسترسی به یک سرویس خاص گرفته تا استحقاق آنها به سود سهام شرکت، انجام دهند.
توکن‌ها صادر شده، بسته به عملکردی که دارند، می‌توانند به عنوان توکن‌های کاربردی و توکن‌های امنیتی تقسیم شوند.
توکن کاربردی چیست؟
برای دانستن جواب این سوال که ICO چیست بهتر است در ایتدا بدانیم توکن های کاربردی چه توکن هایی هستند.
توکن‌های کاربردی که معمولاً با عناوینی مانند “توکن‌های کاربر” یا “کوین کاربر” نامیده می‌شوند، نشان دهنده دسترسی به محصول یا خدمات کسب و کار در آینده است. استارت‌آپ‌ها قادر خواهند بود تا از طریق این توکن‌ها، سرمایه اولیه برای توسعه پروژه بلاک چین خود در ازای دسترسی آتی کاربران به این سرویس، کسب کنند.
طراحی توکن‌های کاربردی به گونه‌ای نیست که سرمایه گذاری استاندارد برای سهم شرکت باشند و اگر ساختار مناسبی داشته باشند، این ویژگی، توکن‌های کاربردی را از قوانین فدرال رزرو حاکم بر اوراق بهادار حفظ می‌کند.
یک استارت آپ می‌تواند با ایجاد توکن‌های کاربردی می‌تواند “کوپن‌های دیجیتال” را برای این سرویس در حال توسعه بفروشد. این اقدام مانند خرده فروشان الکترونیکی است که پیش سفارش‌های بازی‌های ویدئویی را که ممکن است برای چندین ماه منتشر نشوند، می‌پذیرند.
Filecoin یکی از نمونه توکن‌های کاربردی است که با استفاده از اقدام عرضه اولیه کوین و با فروش توکن‌هایی که به کاربران اجازه دسترسی به برنامه‌های ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز می‌دهد، 257 میلیون دلار به دست آورد.
کسب و کارهایی که چنین توکن‌های سودمندی ارائه می‌دهند، ترجیح می‌دهند که به جای استفاده از عبارت “عرضه اولیه کوین” از عبارات دیگری مانند “رویداد تولید کوین” و “رویداد توزیع توکن” استفاده کنند تا مطمئن شوند که در اوراق بهادار شرکت نمی‌کنند.
توکن امنیتی ICO چیست؟
برخلاف توکن کاربردی، اگر یک توکن بتواند سرمایه خود را از یک دارایی خارجی و قابل معامله به دست آورد یا بتواند تلاش کند که سرمایه را افزایش دهد، این توکن در دسته توکن امنیتی طبقه بندی می‌شود که مشمول مقررات اوراق بهادار فدرال می‌شود.
عدم رعایت مقررات می‌تواند منجر به جریمه‌های پرهزینه شود که ممکن است پروژه را از مدار خارج کند؛ بنابراین؛ یک کسب‌وکار باید به تمام تعهدات نظارتی خود عمل کند و زمانی که به درستی طبقه بندی شد، می‌تواند کاربردهای متنوعی ارائه دهد که اصلی‌ترین کاربرد آن، توانایی انتشار توکن‌هایی است که نشان دهنده سهام شرکت است.
البته بسیاری از ناظران صنعت معتقدند که این شرکت‌ها روزی سهام خود را از طریق ICOها منتشر خواهند کرد و عرضه‌های عمومی سنتی را کنار می‌گذارند.
چه نگرانی‌هایی درباره عرضه اولیه کوین‌ها وجود دارد؟
جویچی ایتو، مدیر آزمایشگاه رسانه‌ای MIT و استاد هنر و علوم رسانه‌ای، نگرانی‌هایی درباره ذهنیت سرمایه گذاران که به موفقیت ICOها دامن می‌زند، مطرح کرده است. او معتقد است که بی مسئولیتی‌های زیادی در ارزهای دیجیتال وجود دارد که می‌تواند به افراد، اکوسیستم توسعه دهندگان و سازمان‌ها آسیب برساند.
او نگران این است که ناظران IPOها هنوز به ICOها توجهی نکرده‌اند، بنابراین؛ این عدم نظارت می‌تواند به صادرکنندگان اجازه دهد تا با سوءاستفاده از سرمایه گذاران، ناخواسته توکن‌هایی باارزش مشکوک خریداری کنند. وی معتقد است که مداخله نظارتی باید بسیار پیچیده‌تر و از نظر فنی کامل باشد. در این میان، وجود دارند افراد زیادی که اخباری درباره افزایش سرسام‌آور قیمت بیت کوین می‌خوانند و تصمیم می‌گیرند تا یکی ICOهایی که به عموم معرفی شده‌اند، شاید بدون درک کامل ریسک‌های مرتبط با چنین سرمایه‌گذاری، خریداری کنند.
انواع عرضه اولیه کوین کدام‌اند؟
- عرضه اولیه کوین خصوصی
در این نوع ICO، تنها تعداد محدودی از سرمایه گذاران قادر خواهند بود که در این فرایند شرکت کنند و به طور کلی می‌توانیم بگوییم که فقط سرمایه گذاران معتبر (مؤسسات مالی و افراد رده بالا) می‌توانند در عرضه اولیه کوین شرکت کنند و در اینجا یک شرکت این توانایی را دارد که حداقل مبلغ سرمایه گذاری را تعیین کند.
- عرضه اولیه کوین عمومی
عرضه اولیه کوین عمومی نوعی از سرمایه گذاری عمومی است که تعداد زیادی از مردم را مورد هدف قرار می‌دهد. عرضه اولیه کوین عمومی شکلی دموکراتیک از سرمایه گذاری است؛ زیرا هر کسی تقریباً می‌تواند به عنوان سرمایه گذار شناخته شود.
بااین‌حال، نگرانی‌های نظارتی که در این زمینه وجود دارد، ICOهای خصوصی را گزینه‌ای مناسب‌تر نسبت به ICOهای عمومی تبدیل می‌کند.
مقررات ICO چیست
عرضه اولیه کوین به عنوان یک پدیده کاملاً جدید در دنیای مالی و فناوری شناخته می‌شود که در سال‌های اخیر رشد قابل توجهی را بین سرمایه گذاران ارز دیجیتال کسب کرده است. بااین‌حال؛ مقامات نظارتی هیچ‌گونه آمادگی برای معرفی این مدل جدید جذب سرمایه در امور مالی نداشتند.
البته در هر کشور، رویکردهای تنظیم مقررات عرضه اولیه کوین متفاوت است. به‌عنوان‌مثال؛ ICO در کشورهای چین و کره جنوبی ممنوع شده است و بسیاری از کشورهای اروپایی، ایالات متحده و کانادا در حال تدوین مقررات خاصی برای نظارت بر ICOها هستند.
جمع‌بندی
در جواب به این سوال که ICO چیست باید گفت یک ICO شبیه ترکیبی بین IPO و تأمین مالی جمعی آنلاین است، اما با این تفاوت که این پیشنهاد برای ارزهای دیجیتال تعبیه شده است. سرمایه گذاران می‌توانند در این استراتژی در ازای سرمایه‌ای که در این پروژه قرار می‌دهند، توکن‌هایی دریافت کنند.
این توکن را می‌توان به دو صورت، توکن کاربردی یا توکن امنیتی، استفاده کرد. توکن کاربردی معمولاً تنظیم نشده است و توسط استارت‌آپ‌های ارز دیجیتالی که قصد جمع آوری سرمایه برای توسعه پروژه دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از طرفی دیگر، یک توکن امنیتی مانند یک سهام است که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار (SEC) تنظیم می‌شود. ICOها جدیدتری مفهوم در دنیای ارزهای دیجیتال هستند که نگرانی‌های درباره ارزش واقعی توکن‌ها و اینکه چقدر ثروتمند شدن برای صادرکننده آسان است، افزایش می‌دهد.
در نهایت این زمان است که مشخص می‌کند که ICO چیست و آیا واقعاً سبب توسعه یک پروژه می‌شود یا صرفاً یک طرح برای ثروتمند شدن صادرکنندگان است!
منبع: sgrlaw.com ؛
