اتریوم رایگان وجود دارد؟

اتریوم در حال ورود به دنیای تغییرات بزرگ است که شاید یکی از این تغییرات مهم، کنار گذاشتن ماینرها است که وظیفه آنها ردیابی و تایید تراکنش ها در شبکه بلاک چین است. ماینرها، قلب سیستم اثبات کار، سیستمی که برای استخراج بیت کوین و اتریوم است، شناخته می شوند.

امروزه سیستم اجماع اثبات کار مورد انتقاد بسیاری از افراد قرار گرفته است؛ زیرا تأثیرات زیادی در محیط زیست دارد. اکنون اتریوم قصد دارد در سال جاری از سیستم اثبات کار به سیستم اثبات سهام مهاجرت کند که کارایی آن بیشتر می‌شود. این تغییر سیستم می‌تواند تفاوت زیادی بین اتریوم و بیت کوین به وجود آورد.

سیستم‌های “اثبات” چه کاربردی دارند؟

ارزهای رمزنگاری شده عملاً بدون بلاک چین (یکی از جدیدترین فناوری‌ها که وظیفه آن نگهداری از تراکنش‌های سازماندهی شده است) کار نمی‌کنند. در بلاک چین، برخلاف اسناد کاغذی، تمامی داده‌ها در دفتر کل توزیع شده در رایانه‌های سراسر جهان به اشتراک گذاشته می‌شوند.

البته بلاک چین کار دیگری که انجام می‌دهد، این است که به شما اطمینان می‌دهد که هیچ کس نمی‌تواند با دست‌کاری دفتر کل دیجیتال بیش از یک بار رمز ارز را خرج کند و این قابلیتی است که در پول فیزیکی دیده نمی‌شود.

بلاک چین بدون دخالت نهادهای مرکزی مانند بانک‌ها، کار خود را انجام می‌دهند و سیستم‌های اثبات کار و اثبات سهام برای ایجاد، اعتبارسنجی و محافظت از رکود بلاک چین به اقدامات جمعی متکی هستند.

استخراج چگونه انجام می‌شود؟

بلاک چین‌های بیت کوین و اتریوم مانند یک بانک یک درگاه مرکزی برای تأیید تراکنش‌ها ندارند، در عوض این دو رمزارز بر مکانیزم اجماع اثبات کار برای حفظ یک دفتر کل تراکنش‌های سازماندهی شده متکی هستند که ماینرها هسته اصلی این فرایند محسوب می‌شوند.

امروزه تراکنش‌ها در سیستم اثبات کار (شبکه بیت کوین و اتریوم)، به بلوک‌هایی طبقه بندی می‌شوند که در یک زنجیره عمومی منتشر می‌شوند و پس از تأیید “اثبات کار” استخراج انجام می‌شود. استخراج زمانی رخ  می‌دهد که سیستم، داده‌های موجود در بلوک را در یک معمای پیچیده قرار می‌دهد که تنها از طریق میلیون‌ها محاسبات آزمون و خطا قابل حل هستند.

اولین ماینری که بتواند معما را حل کند، کوین را استخراج می‌کند و در صورت موافقت سایر ماینرها، ارز دیجیتال رایگان دریافت می‌کند.

رها کردن اثبات کار

اولین بلاک چین، بیت کوین بود و خالق آن، ساتوشی ناکاموتو، قصد داشت که کنترل نهادهای دولتی مانند بانک ها و اشخاص ثالث بر روی این بلاک چین از بین برود و اینجا بود که ایده اثبات کار، بسیار هوشمندانه به نظر رسید. این ایده بی نقص نبود، اما به‌اندازه‌ای که بتواند بیت کوین را غیرمتمرکز کند، کافی بود.

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که سیستم استخراج اولیه بلاک چین (از جمله بیت کوین و اتریوم) یا اثبات کار را سخت کرده است، نیاز به فرایندی پرقدرت پردازشی برای اعتبارسنجی و ثبت تراکنش‌ها است. در این سیستم، نودها کامپیوتری شرکت کننده برای تولید هش‌های رمزنگاری شده که سطح پیچیدگی شبکه را تعیین می‌کند، با هم رقابت می‌کنند و این سطح از پیچیدگی باید به‌اندازه‌ای بالا نگه داشته شود که هر کسی را از حمله به شبکه منصرف کند و امنیت را حفظ کند.

بااین‌حال، علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال از همان ابتدای راه اندازی بیت کوین به دنبال مکانیسم‌های اجماع دیگری بودند که در عین حفظ تمرکززدایی، برای کره زمین و محیط زیست مخرب نباشد.

معایب اثبات کار کدام‌اند؟

زمانی که ارزش بیت کوین ناچیز بود، استخراج نیز ارزان‌تر بود. اما هم‌زمان با افزایش قیمت این رمزارز، نوعی رقابت بین ماینرها به وجود آمد و آنها را مجاب کرد تا منابع بیشتری برای به دست آوردن کوین‌های بیشتری فراهم کنند.

با افزایش سختی استخراج بیت کوین، نیاز به برق برای ماینینگ افزایش یافت و مزارع استخراج عظیم و متمرکز زیادی ایجاد شد. در نتیجه؛ استفاده بالا از برق سبب شد سروصدای طرف‌داران محیط زیست بلند شود. در حال حاضر که جهان با بحران برق مواجه است و این بحران سبب شده است که کشورهایی مانند چین استخراج بیت کوین را ممنوع کنند.

اثبات کار نه تنها برق را هدر می‌دهد، بلکه زباله‌های الکترونیک نیز تولید می‌کند؛ زیرا سرورهای کامپیوتری که برای استخراج ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند، غالباً در عرض 1.5 سال منسوخ می‌شوند و در نهایت تبدیل به زباله‌های الکترونیکی می‌شوند.

از دیگر اشکالات مکانیسم اتریوم می‌توان به سرعت پایین آن و انجام 15 تراکنش در ثانیه اشاره کرد.

یکی دیگر از مشکلات اساسی سیستم اثبات کار، ناکارآمدی آن است که اتریوم برای حل این مشکل قصد دارد بلاک چین خود را به یک سیستم کارآمدتر (اثبات سهام) تغییر دهد. در سیستم اثبات سهام، نودی که وظیفه ثبت تراکنش را دارد، توسط الگوریتم انتخاب می‌شود و این شانس انتخاب با مقدار ارزی که صاحب نود در اختیار دارد، افزایش می‌یابد.

این سیستم می‌تواند پیچیدگی استخراج را به‌شدت کاهش دهد و توان عملیاتی کل شبکه را افزایش دهد.

اثبات سهام چیست؟

اثبات سهام، برای اولین بار توسط یک انجمن آنلاین به نام Bitcoin Talk در تاریخ 11 ژوئیه 2011 ارائه شد. در واقع، طبق وایت پیپری که شبکه اتریوم در سال 2013 به اشتراک  گذاشت، قرار بود که از این سیستم برای اتریوم استفاده شود. اما خالق این رمز ارز، ویتالیک بوترین، اشاره کرد که این سیستم در آن سال‌ها آن‌قدر بی‌اهمیت بود که برخی آن را غیرممکن می‌دانستند؛ بنابراین اتریوم با مدل اثبات کار راه اندازی شد و به تدریج توسعه الگوریتم اثبات سهام را آغاز کرد.

ایده پشت سیستم اثبات سهام که توسط شبکه اتریوم پذیرفته شده این است گروهی از افراد، برای همکاری به یکدیگر انگیزه بدهند تا بلاک چین امن شود. در این شبکه؛ افرادی که 32 واحد اتریوم به اشتراک می‌گذارند، می‌توانند “تأیید” شوند و این در حالی است افرادی که اتریوم کمتری دارند، می‌توانند به طور مشترک اعتباربخش شوند.

معمولاً برای سفارش تراکنش‌ها به یک بلوک جدید در بلاک چین اتریوم، اعتبارسنج‌ها انتخاب می‌شوند. اگر یک بلوک توسط اعضای “تأیید کننده” پذیرفته شود، کوین به اعتبارسنج تعلق می‌گیرد. اما کسی که سعی کند سیستم را بازی دهد، می‌تواند کوین‌هایی که قرارداده بود را از دست بدهد.

در حال حاضر سیستم اثبات سهام اتریوم بر روی یک بلاک چین با نام Beacon Chain که جدا از سیستم اثبات کار است، آزمایش می‌شود و تا کنون 38 میلیارد دلار در آنجا سرمایه گذاری شده است که انتظار می‌رود این دو بلاک چین در سال جاری ادغام شوند.

مزایای سیستم اثبات سهام چیست؟

زمانی که اتریوم به سیستم اثبات سهام مهاجرت می‌کند، تخمین زده می‌شود که مصرف انرژی این شبکه که 45 هزار گیگاوات در ساعت است، را کاهش می‌دهد و از نظر محیط زیست، از اینترنت استفاده می‌کند و به محیط زیست هیچ آسیبی نمی‌رساند. البته انتظار می‌رود که این انتقال سیستم، سرعت تراکنش‌ها را نیز افزایش دهد که این برای اتریوم که امروزه به بستری مهم برای طیف گسترده‌ای از تراکنش‌های مالی و تجاری تبدیل شده است، بسیار مهم است.

طرف‌داران اتریوم بر این باورند که ایجاد یک انگیزه اقتصادی برای اجرای قوانین به عنوان یکی از اصلی‌ترین  مزایای اثبات سهام نسبت به اثبات کار است. به عنوان مثال؛ اگر یک نود، تراکنش‌ها یا بلوک‌های نامناسب را تأیید کند، اعتباردهنده‌ها با خطای “Slashing” مواجه می‌شوند. این خطا به معنی سوخته شدن تمام توکن‌های اتر است. اصطلاح سوزانده شدن در دنیای ارزهای دیجیتال به این معناست که کوین‌ها به یک آدرس کیف پول غیرقابل‌استفاده، جایی که هیچ کس به کلید دسترسی ندارد و عملاً برای همیشه بی فایده است، فرستاده می‌شوند.

همچنین طرف‌داران مدعی شده‌اند که اثبات سهام امن‌تر از اثبات کار است؛ زیرا کلاهبرداران برای حمله به یک زنجیره اثبات کار، باید بیش از نیمی از قدرت محاسباتی در شبکه را در اختیار داشته باشند. در عوض، در روش اثبات سهام باید بیش از نیمی از کوین‌های سیستم را کنترل کنند که این امر دشوار و غیر ممکن است.

سیستم اثبات سهام بر روی شبکه اتریوم در 1 دسامبر 2020 راه اندازی شد و اکنون در حال آزمایش روی زنجیره Beacon است و تاکنون حدود 9 میلیون اتر در آن جمع‌آوری‌شده است. به دنبال این ادغام، قرار است منتظر به‌روزرسانی‌های دیگری برای شبکه اتریوم باشیم.

شاردینگ، روشی برای تجزیه بلاک چین اتریوم به 64 زنجیره مجزا که همگی توسط زنجیره Beacon هماهنگ می‌شوند، از دیگر به‌روزرسانی‌های مورد انتظار برای این رمزارز است.

معایب اثبات سهام کدام‌اند؟

امنیتی که در اثبات سهام به کار گرفته شده است، نسبت به اثبات کار، مورد آزمایش قرار گرفته است؛ بنابراین؛ می‌توان نتیجه گرفت که اثبات سهام در معرض آسیب‌پذیری‌های بیشتری قرار دارد. البته طرف‌داران اثبات سهام معتقدند که این آسیب پذیری در برابر مزیت‌هایی که این سیستم ارائه می‌دهد، ناچیز است.

شاردینگ چیست؟

به منظور بهبود کارایی و توانایی اتریوم در مقیاس پذیری، تغییرات دیگری نظیر یک تاکتیک پردازشی به نام شاردینگ معرفی شده است. در نسخه فعلی بلاک چین اتریوم، تمام نودهای شرکت کننده باید داده هایی که به بلاک چین اضافه می شوند را تایید کنند و این بدان معناست که سرعت پردازش کل سیستم با سرعت کندترین شرکت کننده آن محدود می شود و اینجاست که مانع ایجاد می شود و هزینه تراکنش افزایش و توان عملیاتی کاهش می یابد.

با افزودن قابلیت شاردینگ، اتریوم 2.0 می تواند کارایی استفاده از منابع خود را تا حد زیادی افزایش دهد و سیستم جدی، این کار را با از بین بردن وظایف تایید داده ها در میان مجموعه ای نود ها انجام دهد و هرکدام از آنها تنها مسئول تایید داده های دریافتی خود خواهند بود. اما لازم است بدانید که این ارتقا تا سال 2023 قرار نیست انجام شود.

شاردینگ به بلاک چین اجازه می‌دهد تا از پردازش موازی که می‌تواند ظرفیت کلی را چندین برابر افزایش دهد، استفاده کند و همچنین می‌تواند تعداد کاربران بیشتری را نسبت به آنچه که اکنون انجام می‌دهد، مقیاس بندی و پشتیبانی کند. کاربران و توسعه دهندگان باید انتظار داشته باشند که ترکیب شاردینگ و اثبات سهام، بلاک چین اتریوم را سریع‌تر و کارآمدتر کند.

سیستم Ewasm جایگزین EVM می‌شود

یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فردی که اتریوم را به یکی از رقیبان سرسخت بیت کوین تبدیل کرده است، ماشین مجازی اتریوم (EVM) است. EVM روی تمام نودهای شبکه اجرا شده و استفاده از قراردادهای هوشمند را آسان‌تر می‌کند و این قراردادهای هوشمند هستند که بلاک چین اتریوم را به یک دستگاه محاسباتی جهانی، به جای یک سیستم مالی، تبدیل می‌کند.

قراردادهای هوشمند این توانایی را دارند که بازی‌ها را در ماشین مجازی اتریوم (EVM) اجرا کنند، تراکنش‌های مالی را انجام و شبکه‌های اجتماعی را راه اندازی کنند.

جالب است بدانید با وجود کاربردهای گسترده‌ای که ماشین مجازی اتریوم (EVM) دارد، اما همچنان برای برنامه‌نویسان و توسعه دهندگان حرفه‌ای همچنان معما باقی مانده است. در نتیجه، اتریوم 2.0 برای رفع این مشکل، شروع به استفاده از زبان اسمبلی وب را در سیستمی که eWASM نام دارد، خواهد کرد.

سیستم eWASM، به برنامه‌نویسان این امکان را می‌دهد تا کد برنامه اتریوم را مستقیماً در مرورگرهای وب اجرا کنند که این یک پیشرفت بزرگی نسبت به ماشین مجازی اتریوم (EVM) است. خوب است بدانید که این سیستم به برنامه‌نویسان امکان انتخاب از بین چند زبان مانند C، C++ و Rust را برای کدنویسی به منظور اجرای بلاک چین را فراهم آورده است.

تمامی ویژگی‌های سیستم eWASM می‌تواند درها را به روی توسعه دهندگان و برنامه‌نویس‌های اکوسیستم  بدون نیاز به یادگیری زبان بومی باز می‌کند و در نهایت سبب افزایش تعداد کاربران می‌شود.

آیا انتقال شبکه اتریوم به اثبات کار جای نگرانی دارد؟

به طور کلی هر ارتقا در شبکه بلاک چین، بدون خطر نیست. از آنجایی که انتقال شبکه اتریوم از اثبات کار به اثبات سهام یک ارتقا بزرگ است، هزاران قرارداد هوشمند در زنجیره اتریوم با میلیاردها دلار دارایی در خطر هستند.

اثبات سهام هنوز نتوانسته است برتری خود را نسبت به اثبات کار ثابت کند و باوجوداینکه چندین شبکه بلاک چین دیگر مانند تزوس، کاردانو و الگوراند از روش اثبات سهام استفاده می‌کنند، اما هنوز هم خطراتی وجود دارد؛ زیرا این بلاک چین‌ها در مقایسه با اتریوم پروژه‌های کوچکی هستند؛ بنابراین، ممکن است آسیب‌های جدی پس از راه اندازی سیستم جدید ظاهر شوند.

جمع بندی

یکی از اصلی ترین مشکلاتی که امروزه دومین رمزارز بزرگ جهان، اتریوم، با آن درگیر است، روش استخراج آن است. اتریوم از ابتدای راه اندازی از طریق سیستم اثبات کار استخراج می شد که این سیستم به دلیل مشکلات زیست محیطی که به وجود می آورد، مورد انتقاد شدیدی قرار گرفته است.

سرانجام پیشنهاد انتقال به اثبات سهام در شبکه اتریوم به ثبت رسید و قرار است در سال جاری، این انتقال تکمیل شود.

منبع: technologyreview.com